تکان می‌دهد تو را،
و باز،
به عقب می‌کشاند،
موج دریا.
همینطور رخدادها، تنفس، رشد، و هرچه تکرار شدنی‌ست، میرا و نامیرا. موج، موج، موج. دیدنی و نادیدنی، مثل دریایی آرام و درخشان که وال‌های عظیم‌الجثه را درونش جای داده، با قلبهای تپنده‌شان. موج، موج، موج. مثل رفتن و برگشتن هرروزه، و مثل ماندن و ماندنِ هرروزه. خرمن فکر را شخم زدن، از نو و بی‌وقفه، مدام و مدام. موج، موج، موج. اتفاقی در راه است.
دچارِ فیش‌نگار
