جادوقعیّت :: مشقِ روز

جادوقعیّت

مشکل کافی نبودن جادو و واقعیّت در یک عدد زندگی آدمیزادی از اینجا بوجود می‌آید که نه جادوی خالی و نه واقعیّت خالی هیچکدام به تنهایی راه به جایی نمی‌برند.

نظرات (۴)

۰۴ مهر ۹۹ ، ۲۰:۵۳

لادن --

متن سنگینی بود. من برم بشینم هضمش کنم.

+ عنوان پست عالیه!

۵ مهر ۹۹، ۰۰:۱۱

پاسخ:

بیخیال :) همه‌چیز رو که نمیخواد هضم کنیم!

+ موجودی است دو سر :)

۰۴ مهر ۹۹ ، ۲۲:۰۰

بندباز **

خب دلیلش این است که ما در جهانی به شدت نسبی زندگی می کنیم.

۵ مهر ۹۹، ۰۰:۰۹

پاسخ:

خب :)، پس میتونه چیزی که واقعیت زندگی من هست برای کسی دیگر جادو باشه و چیزی که قدرت جادویی در زندگی من داره همین حالا واقعیت تکراری یا نچسب یا دلپذیر کسی باشه. اما درباره‌ی لحظه‌های خصوصی و تنهای خودمون چطور؟ منظورم اینه که نسبیتی که گفتی در هر قدم همراه ماست و بستگی به خواهش‌ها و برداشت‌های ما از خودمون و اطرافمون داره، مثل این هست که ما دائم منظر نگاهمون رو عوض میکنیم و اگر موفق بشیم چیز تازه‌ای ببینیم مثل اینه که جادو اتفاق افتاده باشه، در حالیکه باز همه چیز در دست ماست و بدون دست و پا زدن در واقعیت امکان نمی‌داشت همه‌چیز رو از زاویه‌ی جدید درک کنیم.

بیشتر میخوام که ابزار و تسلط بکار بردن هرکدوم رو بدست بیارم، و میبینم که هردو حیلی زیاد در هم ‌تنیده‌اند و شاید وجود یکی برای درک دیگری لازمه.. اما این رو همیشه با مرور گذشته میبینم نه در حال.

۰۴ مهر ۹۹ ، ۲۳:۰۱

Parissa Kalaee

از عنوان یاد ترجمولیک افتادم :)

۴ مهر ۹۹، ۲۳:۵۵

پاسخ:

ای بابا :)

۰۵ مهر ۹۹ ، ۱۷:۵۴

Javad Aligholizadeh

فکر کنم چیزی که ازش غافل میشم ، همانطور که بندباز هم گفته ، اینه زندگی واقعاً نسبی ه و این قدرت تشخیص من ه که باید تشخیص بده الان این پدیده روبروم جادو ه ، واقعیت ه یا فقط سراب تو خالی ه ... نوع نگاه ما به زندگی (حالا تو نوشته ت جادو و واقعیت) تعریفی مختص هر فرد را بوجود میاره از این پدیده ها که جادو چیه ، واقعیت چیه و حتی خیال چیه ... همین موجب نسبی بودن میشه چرا که به کثرت در زندگی می بینیم که درخصوص یک پدیده مشترک چقد نگاه ها متفاوته از زمین تا آسمون ... یعنی اینکه این تعریف ها هستن که نگاه های ما رو به واقعیت و جادو زندگی معنا می بخشه ... حالا اگه میخوایم دنیامون رنگی تر بشه و به اهدافی تعیین شده (چه عرش و چه فرش) برسیم شاید من توی اون پوست خودم هیچ وقت نتونم به واقعیت (جادو) برسم پس به ناچار نیاز به پوست اندازی (تغییر نگرش یا به عبارتی تغییر تعاریف زندگی) دارم که مقام بلندی ه کسی که برای اهداف عرش در خودش نیاز به تغییر رو حس کنه و در راستای ارضای اون حس قدم برداره ...

۶ مهر ۹۹، ۰۸:۵۵

پاسخ:

من هم جوابی ندارم، فکر کنم واقعیتی که ازش گریزان میشیم چیزیه که دست و پا گیر و محدود کننده‌است و تا زمانی که طول می‌کشه که فرضا من ‌بفهمم در همین محدوده درجاتی از آزادی و تغییر رویه یا زاویه‌ی دید خودم وجود داره (و من این رو جادو تعبیر کردم چون در وضعیت قبلی فکر میکردم امکان‌پذیر نیست)، از همه‌چیز موقتا ناامید میشوم، که البته همین ناامیدی هم نسبیه!

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

مشقِ روز

نوشتن، تنها پنجره‌ به دنیای خودم و دیگران

جادوقعیّت

آینه

جادو

نظرات (۴)

داستان کوتاه

نقاشی کلمه‌ها

رابطه

آینه

چالش مسیر راست

سندرم اسپرگر

افسردگی

خاله‌پری

مهرداد

مجید کیانی

موسیقی

asexuality

محاوره

جادو

کارولینا

ترجمه

توران میرهادی

چالش وبلاگی

موهبت کامل نبودن